Эльдар
Рязанов/ელდარ რიაზანოვის პოეზია
(თარმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
У природы нет плохой погоды,
каждая погода-благодать!
Осень жизни, как и осень года,
надо благодарно принимать
ბუნებას არს სურს შენი დარდის წვიმებად ქცევა,
ყველა ამინდი მზიანიც და სეტყვა-ცვრიანიც
უფლის მადლია, სასიკეთო და საიმედო!
დაე, მიიღე ეს შემოდგომა,
როგორც
წელი კიდევ ერთი შენი ცხოვრების,
არ გაქვს მიზეზი წყენისა და მოთქმა-გოდების!
Евгений
Евтушенко/ევგენი ევტუშენკოს პოეზია
(თარგმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
О! Грузия! Нам слезы вытирая,
ты русской Музы колыбель вторая!
О Грузии забыв неосторожно,
в России быть поэтом невозможно!!!
რუსული მუზის ძველო აკვნო,
შენ, საქართველოვ, მარადო სევდავ,
არ შემიძლია, ვხედავდე ტკივილს,
შენს ცრემლებსა და წუხილთა თმენას...
ყველაფერ ამის დასავიწყებლად სიკვდილი მიჯობს,
ან დაბადება, თავიდან რომ შეფასხა ქება!
Евгений
Евтушенко/ევგენი ევტუშენკოს პოეზია
(თარგმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
Со мною вот
что происходит -
Ко мне мой
старый друг не ходит.
А ходят в
праздной суете разнообразные- не те...
И он не с теми
ходит где-то
И тоже
понимает это..
И наш раздор
необъясним
Мы оба
мучаемся с ним...
Со мною вот
что происходит-
Совсем не та
ко мне приходит
Мне руки на
плечи кладёт
И у другой
меня крадёт.
მეგობრებს შორის სანთლით ვეძებ უერთგულესებს,
შენ არ მოდიხარ, ძველისძველო ქომაგო ჩემო;
ჩვენ დავიკარგეთ მარადიულ აზრთა ჭიდილში
და
ერთგულების მოჩვენება შეგვრჩა იმედად...
უმწეობისგან ჩემს ხელებსაც აღარ აქვთ ძალა,
სულიც ვერ იხსნის უნდობლობის მძიმე მარწუხებს,
მე ვიტანჯები, შენი ტანჯვაც ჩემში ხმაურობს,
აუხსნელ ომში გამიწვიე და მიმატოვე...
რა მემართება? რა ძალა კლავს იმედებს გულში?
რატომ რჩებიან მეგობრები შორიშოს მტრებად?!
აუხსელ კამათს რად შევწირეთ ერთობის წლები?
ვფიქრობ, ვჯახირობ, აზრებს ვარჩევ, ვერარას
ვხვდები!
Бэлла
Ахмадуллина/ბელა ახმადულინას პოეზია
(თარგმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
По улице моей который год
Звучат шаги-мои друзья уходят
Друзей моих медлительный уход
Той темноте за окнами угоден.
О! Одиночество! Как твой характер крут
Посверкивая циркулем железным
Как холодно ты замыкаешь круг,
Не внемля увереньям бесполезным...
ღია ფანჯრიდან ყოველდღე მესმის როგორ მიდიხარ,
და მეგობრობის ბოლო წამებს წუხილით ვითვლი.
ქუჩა ივსება სევდიანი მოწყენილობით
რადგანაც ვიცი, ამ სარკმლის წინ ვეღარ ჩაივლი.
მთელი ცხოვრება დავცქეროდი ლითონის კომპასს,
და უსარგებლო ინსტრუქციებს ვედექი მონად,
ერთ მშვენიერ დღეს ეს კომპასიც გაჭიმავს ფეხებს,
ჩემი წასვლის დროც თქვენს დროსავით მარტივად მოვა...
Бэлла
Ахмадуллина/ბელა ახმადულინას პოეზია
(თარგმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
Посвящение мужчине..
Долгим взглядом твоим истомленная
И сама научилась томить...
Из ребра твоего сотворенная
Как могу я тебя не любить?!
შენი ნეკნისგან გამოძერწა უფალმა, მაგრამ
ბედნიერება საკუთარი სულისგან შობა.
შენგან მხოლოდღა ერთგულებას ელოდა დიდხანს,
თუმცა ორგულთა ერთგულება ვის უთქვამს გრძნობად?!
შენ მასში მხოლო საკუთარი ცხოვრება გიყვარს,
მის დაღლილ სულში არასოდეს არაფერს ეძებ,
ის ნეკნიც გტკივა, რომლისგანაც უფალმა ის
შვა,
ნახევრისგან ერთ მთელი ფერაფრით შობე!
Анна
Ахматова/ანა ახმატივას პოეზია
(თარგმნა
ქეთევან გარაყანიძემ)
Будь же проклят!!! Ни стоном, ни взглядом
Окаянной души не коснусь,
Но клянусь тебе Раем и Адом
Чудотворной иконой клянусь
И ночей наших пламенным чадом -
Я к тебе НИКОГДА НЕ ВЕРНУСЬ!!!..
შენ გაგაწამებს ჯოჯოხეთის კართან ლოდინი,
სულის ჰადესი, სამყოფელის არქონა ღმერთთან;
შენ გაგაწამებს დაწყევლილი ქარების ქროლვა,
ღამისმთეველი ზმანებანი- სიახლე ცეცხლთან!
დაიმახსოვრე, რომ დადგება ოდესმე ის დრო,
როცა ამ სულის ჯოჯოხეთის ეცდები შველას,
მაგრამ იცოდე, არ გექნება უფლება ფიქრის,
რომ ჩემთან მოხვალ, ან მე მოვალ საშველად შენთან!
